به حال شما در حال گذروندن روز احساس خاطر جمع نبودن یا احتیاط کردین؟ وقتی ناخودآگاه فهمید کسی می شه و فکر می کنین اگه در خیابون قدم بزنین ، تماماًً طبیعیه.
“هی ، از آن پسر دور باش” یا “اینجا خیلی طولانی نباش”
این احساسات در وقتی ظاهر می شن که همه چیز طبیعیه به نظر من برگشت. ما این تجربیات رو “احساسات روده ای” یا “غریزه روده” می گیم ، گویی که چیزی جسمیه و جدا از ذهنه.
اما این نام نادرست نیست. یه رابطه نزدیک بین روده و مغز هست که از یه شبکه بسیار پیچیده تشکیل شده [1] از مواد شیمیایی و سلولهای عصبی که مغز شما رو در مورد مسائل موجود در بدن ، نه فقط دستگاه گوارش همونطور که توقع دارین ، فروشگاه شما کنه. نه فقط مغز شما رو از گرسنگی و تشنگی آگاه می کنه ، بلکه استرس و ناراحتی رو هم داره. اینجا غریزه روده نهفته هستش.
اما شما یه فرد منطقی هستین ، چون که ممکنه چیزی پیشرفت یابد ، چون بعضی از اونا در مغز شما تحویل تجربی و موشکافی هوشمندانه دارین؟
اطمینان به دست میاد این احساسات چیزای تکاملی باقیمونده هستش ، به همون اندازه که امروز استخون دم واسه ما خوبه. خوب ، این خلاف واقعه.
بعضی از تحقیقات [2] نشون میده که این قدرت به اثر مثبته رود شما در سال 2011 گروهی از محققان یه بازی با طراحی طراحی شده که در هیچ راه هدف دار واقعی واسه انجام این بازی وجود نداره و عوضش بازیکنان باید به غریزه رود اعتماد کنه.
وقتی مردم شروع به برنده شدن می کنن ، بیشتر اعتمادشون رو به ذات رود اعلام می کنن. جواب عرق و ضربان قلب بازیکن اندازه گیری شد تا مشخص شه که واکنشا چی بوده. اگه بعضی وقتا از غرایز روده بازیکنان رو به سمت بد بازی می بره ، اما اندازه موفقیت عمومی نشون میده که اعتماد به شما رو جلب می کنه و عکس العمل اونو خوب می کنه ، اما این یه سیستم ضد خطا نیست (سرگرمی در اون کجا می میشه) ؟)
چه موقعی به احساس روده اعتماد کنین
اگه همیشه دقیق نیست ، اما بهترین شاخصه که باعث ایجاد مشکل می شه. به خاصً با این مثالها
